Ik heb het mij altijd afgevraagd hoe ik zou reageren of hoe ik me zou voelen als mijn vader zou sterven. Wij hadden niet zo een goede band, mijn vader en ik. Als het een facebook status was geweest, dan had dit “it’s complicated” kunnen zijn. Ik noemde hem ook vaak mijn biologische vader. Niet dat ik een andere vader figuur had in mijn leven, maar dat was hoofdzakelijk de rol die hij opgenomen heeft. Dankzij de weg die ikzelf heb afgelegd en de inspanningen die hij gedaan heeft om mij daarin tegemoet te komen zijn we hier veel vrijer in geworden.
Ik voelde dat hij op het einde van zijn leven terugkeek, en dingen wou herstellen. Ik heb het daar lang moeilijk mee gehad. Vanuit mijn boosheid vond ik dat het niet aan mij was om hem een goed gevoel te geven zodat hij met een gerust hart en zonder schuldgevoel kon doodgaan. Ik weet het, dat klinkt misschien grof, maar dat is wel hoe ik mij toen voelde.
Jaak Vermeulen ✝️ 05/05/2022
Door de weg te bewandelen van persoonlijke ontwikkeling kon ik het gekwetste kind in mij omarmen en helen. Daardoor kon ik groeien van frustratie en boosheid, naar vrijheid, mededogen en acceptatie. Naar het einde van zijn leven kon ik daardoor zien en ontvangen dat mijn vader mij wel écht zag om wie ik was. En dat we waarschijnlijk veel meer op elkaar leken dan dat ik soms wou. Dat hij ook een rebel was, en dat ik die kritische stem misschien wel van hem heb. Hij zag en respecteerde mijn visie tijdens de corona pandemie waardoor ik het gevoel kreeg dat ik van hem écht mezelf mocht zijn.
Dus toen ik, midden april 2022 telefoon kreeg dat het niet goed ging met mijn vader en dat hij euthanasie wou plegen was ik vooral aangenaam verrast door mijn reactie. Het was toen voor mij heel helder en vanzelfsprekend om mijn agenda te blokkeren, al mijn afspraken te annuleren en voor onbepaalde tijd naar Gent te vertrekken.
Het was mijn ziel die sprak en niet mijn Ego. Mijn hart, dat veel stiller praat maar waar ik door de vele oefeningen steeds beter naar kon luisteren.
Dus ik vertrok naar Gent en ik ben heel dankbaar dat ik daar de laatste twee weken van zijn leven ben kunnen zijn op de manier dat ik er geweest ben. Dat ik hem, voor het eerst in mijn leven, oprecht een knuffel gaf en zijn knuffel ook oprecht kon ontvangen. Ik heb zelfs getracht om zijn stem vorm te geven in de gesprekken met de familie tijdens de laatste weken van zijn leven, zijn verlangen kracht bij te zetten, tegen de visie van de anderen in. Ik ben ook twee keer blijven slapen In het ziekenhuis en heb gewaakt bij hem omdat hij vooral tijdens de nachten heel onrustig was. Ergens had ik nog gehoopt om nog een gesprek te hebben, maar dat is er niet meer van gekomen. Ofwel sliep hij, was hij te vermoeid of waren we niet alleen. De stilzwijgende, veel betekende blik zei alles wat er nog gezegd moest worden.
Jaak Vermeulen ✝️ 05/05/2022
Ook naar zijn vrouw toe, die ook mijn doopmeter is, kon ik meer vanuit liefde aanwezig zijn. We hebben jarenlang gestreden om het podium van mijn vader maar een aantal jaren terug waren we allebei klaar om een écht gesprek te voeren en dat heeft in de onderlinge dynamiek van de relaties veel vrijheid gebracht.
De synchroniciteit van hoe alles gelopen is, vind ik echt bijzonder. Dat is, voor mij althans, een teken dat het Universum achter me staat. In november 2021 was ik bij Willem Glaudemans geweest voor een vergevingssessie rond mijn vader. Het voelde als de laatste steen die verlegd moest worden. Ik wou heel graag de opleiding tot vergevingscoach zelf volgen maar ik had ze net gemist en waarschijnlijk zou die maar in de herfst van 2022 herhaald worden zei hij. En plots was er dan toch een reeks in de lente. Net op het moment dat mijn vader zo ziek werd. Ik schreef me in, nog voor de datum van de euthanasie duidelijk was, erop vertrouwend dat dit zou lukken. Had ik het gepland het was nooit zo goed uitgekomen, maar het plan van het Universum is veel groter dan dat van mij en ik ben aan het leren om aan de kant te gaan zodat het Universum zijn werk kan doen. De dag na zijn overlijden reed ik naar Utrecht voor de 2 daagse opleiding tot vergevingscoach. Ik heb daar alles losgelaten zowel naar mijn vader als naar zijn vrouw en ik kan alleen maar met dankbaarheid terugkijken op deze periode. Het is zo een bijzonder mooi en bevrijdend proces dat ik het iedereen van harte gun.
Ik heb heel mijn leven gerouwd om de vader die ik niet had, dat ik nu niet rouw om de vader die gestorven is. Dankzij het vergevingswerk heb ik geen spijt van de dingen die ik niet gedaan of gezegd heb. Uiteindelijk vond ik vrede dat het was zoals het was, ik liet mijn hoop op een beter verleden los. Ik ben vooral dankbaar voor de laatste twee weken dat ik er écht ben geweest voor hem. En dat we écht contact hadden. Ja, daar ben ik gewoon oprecht dankbaar voor dat ik hem toch ook op het einde van zijn leven het gevoel heb kunnen geven dat het goed was zoals het was geweest.
Dankjewel papa, voor de vader die je was, waardoor ik kon worden wie ik moet zijn en kan doorgeven wat ik te geven heb.
Je dochter,
Bieke
Wil je meer over dat fantastische vergevingsritueel horen en ontdekken of ik daarmee voor jou iets kan betekenen dan kan je hier vrijblijvend een gratis kennismakingsgesprek in mijn agenda plannen