Het laatste levensjaar van mijn moeder

Ik werd me 2,5 jaar geleden pijnlijk bewust dat ik ingehaald werd door mijn eigen inspiratie verhaal (lees de vorige blog). Ik zag leuke inspirerende dingen passeren maar ik was aan t uitstellen voor later… want ik had nu het geld niet, dacht ik.
Maar later… komt dat wel… het kan ook zo gedaan zijn. Dat ondervond ik aan den lijve toen mijn moeder stierf in 1989.
20.699 dagen heeft ze geleefd, ze werd  56 jaar, 8 maanden en 2 dagen. (ja, er bestaan zo van die
websites om dat uit te rekenen😉)
Op 10 juni 2025 overleefde ik haar en sindsdien ben ik ouder dan zij ooit geworden is en die wetenschap dat deed wat met me.

Dat laatste levensjaar van mijn moeder werd een heus transformatie jaar voor mezelf. Een jaar van introspectie, van overgave en loslaten, van experimenteren en van investeren in mezelf. Van laagje per laagje afpellen van wat me niet meer dient, van nadenken wat ik wil doen met de 2de helft van mijn leven, wie ik wil zijn, hoe ik mij nog wil verbinden.

Met momenten zat ik diep en was ik verre van gelukkig… en dan komen donkere gedachten om de hoek loeren, gedachten waarvan ik dacht… Kan ik zoiets wel schrijven als coach…  een deel in mij vindt dat lastig, maakt zich zorgen dat dit niet professioneel overkomt. Andere delen willen het net wel vertellen omdat spreken verbindt. Omdat we niet sterk moeten zijn, omdat echtheid is waar ik voor wil staan. Omdat ik me niet anders of beter of sterker wil voordoen dan ik ben. Omdat ook ik worstel met momenten want ik ben ook maar een mens. Omdat de transparantie van mijn eigen proces een inspiratiebron kan zijn voor anderen.

Tijdens mijn“Dark night of my Soul”, ontdekte ik dat er 2 ingrediënten belangrijk zijn in het leven:

Gelukkig zijn in het Nu en een visie hebben voor de toekomst. Wanneer die twee in evenwicht zijn, leef je krachtig en vervuld. Maar vaak is dat niet zo, en dan ervaar je disbalans en leef je niet je volle potentieel. Onderstaande illustratie toont de 4 mindsets die ontstaan als deze 2 wel of nét niet in balans zijn.

The four states of human living - uit “The code of the extraordinary Mind” van Vichen Lakhiani

De Negatieve Spiraal

In deze staat ben je niet gelukkig in het nu, en heb je geen visie voor de toekomst. Er waren momenten dat ik hierin meegezogen werd. De verhuis was intens en conflictueus geëindigd, ik sukkelde met mijn gezondheid, ik was letterlijk en figuurlijk leeg, opgebrand. Mijn business moest ik van de grond terug heropbouwen… En ook al was het mijn eigen keuze om te verhuizen… het was uitdagend om, nog maar eens, helemaal opnieuw te beginnen.

De Huidige Realiteitsval

Deze staat voelt goed op het moment, omdat je gelukkig bent in het nu. Daar is op zich niets mis mee, nu en dan — bijvoorbeeld wanneer je een geweldige ervaring hebt of op vakantie bent. Maar geluk alleen kan vluchtig zijn en zonder visie voor de toekomst heel leeg. Ons brein is zo bedraad dat het kiest voor bevrediging op korte termijn. Pijn vermijden en plezier opzoeken. We vluchten weg in onze smartphone, televisie,  sport,  alcohol, werk, seks… om dingen niet te voelen… Maar langetermijngeluk en vervulling komen van iets groters — de behoefte om bij te dragen, te groeien en betekenisvolle dingen te doen.

Stress en Angst

Veel ondernemers zitten in deze staat, net als veel carrièregerichte mensen. In deze staat kun je (grote) doelen hebben, maar je hebt je geluk verbonden aan die doelen, en dus ben je niet gelukkig in het NU. Je stelt je vreugde steeds uit en leeft een als…. dan…. leven. Je wacht op een behaald resultaat vóórdat je viert. Het is goed om doelen te stellen en dingen te willen bereiken, maar als je jouw geluk steeds uitstelt, dan zit je vast en komt je zenuwstelsel in stress en een overlevingsmodus.

De Realiteit naar je hand zetten

En niets is belangrijker dan een Bestie aan je zijde die samen met jou op avontuur gaat!

Dit is de ideale staat waarin je gelukkig bent in het nu, en je hebt een visie voor de toekomst die je voortstuwt. Je visie trekt je vooruit, maar je bent nu gelukkig — ondanks dat je die visie nog niet hebt bereikt. In deze staat voel je een gevoel van groei en plezier. Het gaat om de reis net zo goed als om de bestemming. Een interessant kenmerk van deze staat is dat het vaak lijkt alsof het universum “je steunt”.   De juiste kansen, ideeën en mensen lijken naar je toe te komen. Het is alsof je geluk raketbrandstof is die je voortstuwt richting je visie.

Gelukkig zijn in het NU & een visie hebben voor de toekomst is de sleutel tot een vervuld leven

Ik zat bij momenten vast in de negatieve spiraal, vluchtte weg in de huidige realiteitsval en werd soms overvallen door angst en stress, ver weg van mijn vertrouwde netwerk, alleen aan de andere kant van het land. Ik raakte uit deze staat door resoluut uit de angst voor tekort te stappen en moedig te vertrouwen dat het goed komt. Ik haalde mijn pensioenspaarrekening leeg en ik startte met NU te leven en NU te genieten. Ik volgde die transformatie reis naar Ibiza en later ook naar Egypte waarvoor ik eerst geopperd had dat ik het geld niet had en ging door intense processen. Ik gaf het blije kind in mij de ruimte door te zingen en te dansen. Ik leerde voluit te leven in het NU, om bewust te kiezen, om mijn grenzen te voelen en aan te geven. Om open te communiceren, vooral als het moeilijk gaat, om me opnieuw te verbinden, met vallen en opstaan.

Ondertussen woon ik 2 jaar aan zee… ik sprong nog maar eens in het onbekende. Als mensen me vragen “Waarom naar zee? … waarom naar Nieuwpoort?” dan is mijn antwoord steevast … ik heb geen idee… ik volgde mijn intuïtie. Ik volgde de “toevalligheden” die op mijn pad kwamen en ik liet me leiden. Steeds meer leer ik daarop vertrouwen, geloven dat de dingen niet zomaar gebeuren, steeds beter kan ik voelen wat passend is en leer ik ernaar te luisteren.

Ja, ik nam best al wel wat kruispunten in mijn leven en die gingen vaak gepaard met een verhuis. Van Gent naar Zonhoven, nadien naar Laakdal en Meerhout, en nu is het de beurt om Nieuwpoort als mijn thuis te noemen. En ik moet zeggen, ondertussen kijk ik naar het leven als één groot transformatieproces. Pas op, t is nog steeds pittig, maar tegelijkertijd wordt het ook eenvoudiger omdat ik weet dat het zo werkt. Walk the talk zoals ze zeggen. Een brandend verlangen en in je broek doen van de schrik is de juiste combinatie voor groei. Dat brandend verlangen, dat is je ziel die tot je spreekt en je uitnodigt om moedig onbetreden paden te bewandelen, want dat gebaand pad is steevast het pad van een ander.

Natalia in Koor - 5 oktober 2025 - Capitole Gent - o.l.v. Hans Primusz

"Het leven wordt voorwaarts geleefd maar achterwaarts begrepen." zegt de Deense filosoof Søren Kierkegaard.

En dus is het goed om af en toe eens stil te staan en achterom te kijken naar de weg die je al hebt afgelegd… vooral als je het moeilijk hebt. Want dan lijkt het vaak of je blijft steken, terwijl een transformatie proces circulair is, je komt vaak steeds dezelfde thema’s tegen maar op een andere laag, een diepere laag.

Op 5 oktober 2025 sloot ik het laatste levensjaar van mijn moeder feestelijk af. Ik stond samen met Natalia en een 160 koppig Koor op de planken in de Capitole in Gent. Ik vierde het leven, ik zong uit volle borst en genoot ervan met volle teugen. Geen zwaarte, geen tristesse omdat ze er niet meer is, ik omarmde het leven voluit en was heel erg aanwezig in het NU.

Het afgelopen jaar was pittig, maar het einde was exact hoe ik die 2de helft van mijn leven wil leven… Voluit genietend van elk moment!

Vandaag word ik 57 jaar en sluit ik het laatste levensjaar van mijn moeder af. Zij zal voor altijd 56 blijven en ik leef voort… voluit!

Natalia in Koor - 5 oktober 2025 - Capitole Gent - o.l.v. Hans Primusz -je kan me vinden bijna helemaal recht, met een gouden jurk aan

Ik word ingehaald door mijn eigen inspiratie verhaal